عباس حسنی، کارشناس بازار سرمایه در برنامه بورسان چهارشنبه به بررسی شرایط کنونی بورس تهران و پیش‌بینی چشم‌انداز آتی آن پرداخت.
فردای اقتصاد: در برنامه بورسان چهارشنبه همراه با عباس حسنی، کارشناس بازار سرمایه به بررسی شرایط کنونی بورس تهران و پیش‌بینی چشم‌انداز آتی آن پرداختیم. وی در ارزیابی از شرایط فعلی بازار و تاثیر تحولات اقتصاد کلان و سیاست تنش زدایی بر آن گفت: شرایط اقتصادی کشور با سوالات و ابهامات جدی روبرو است؛ در حال حاضر احتمال از سرگیری مذاکرات، سیگنال مشخصی از را برای جهت‌دهی به دلار و تورم نداده است اما با این وجود به نظر می‌رسد بازارها در حال آماده شدن برای توافق احتمالی هستند. در این بین بازار سرمایه با چالش‌های زیادی دست وپنجه نرم می‌کند، در این شرایط به نظر می‌رسد توافق احتمالی با وجود کاهش قیمت دلار که محرک رشد بورس است، می تواند به نفع بازار سهام تمام شود.
وی افزود: جریان ورود و خروج پول عامل اساسی در تعیین قیمت و جهت حرکت بازارهاست که این مورد در سال‌های گذشته بارها به اثبات رسیده است. در سال ۱۴۰۱ با اینکه نرخ کامودیتی‌ها در حال اوج گرفتن بود اما بازار سرمایه با وجود ارزندگی همچنان در جا می‌زد و روند معکوس سال ۹۹ را داشت. در چند ماه اخیر شاهد کاهش نرخ کامودیتی‌ها در بازار جهانی به دلیل ادامه سیاست‌های انقباضی و مطابق انتظارات پیش نرفتن روند تقاضا در این بازار بودیم و در حال حاضر ریزش سنگین آن پیش‌بینی نمی‌شود و تهدید خاصی از این سمت برای بورس وجود ندارد. جریان نقدینگی در انتهای ۱۴۰۱ بازار سرمایه را به حرکت در آورد اما ریزش اخیر موجب خروج سرمایه‌ها و از دست رفتن اعتماد شد به نظر می‌رسد در میان مدت با توافق احتمالی، بورس می‌تواند منتفع شود در حالی که باید منتظر از بین رفتن حباب قیمتی در بازارهای موازی باشیم.
وی در ارزیابی ریسک‌های بازار سرمایه نسبت به بازارهای موازی گفت: تردید سرمایه‌گذاران نسبت به آینده بازار سرمایه به دلیل سیاست‌های دولت و مجلس در ۲ سال اخیر است که باعث شد بازار سرمایه از ارزش ذاتی فاصله داشته باشد و رشد اخیر نیز جاماندگی دوساله را جبران نکرده است. مشکلات کسری بودجه دولت از دو سمت بر شرکت‌های بورسی فشار وارد کرده است: افزایش بهای تمام شده شرکت‌ها و ایجاد محدودیت‌های شدید برای قیمت‌گذاری. در حالی که نرخ گاز در سطح جهانی کاهش یافته است اما دولت برای افزایش درآمد از این محل در حال برنامه ریزی است و این موضوع شرکت‌های تولیدی سودساز بسیاری را به مرز ورشکستگی می‌کشاند، در حال حاضر بیش‌ترین فشار بر بخش تولید اعمال می‌شود و همین در کنار از دست رفتن محرک اسمی دلار، چشم‌انداز کوتاه مدت بورس را مبهم می‌کند.